Caddebostan’daki parka çizilen sosyal mesafe çemberleri bize özgü bir uygulama değil. Şu an dünyadaki birçok metropoldeki parkta bu çemberlerden var. Toronto'daki Trinity Bellwoods Park’tan Brooklyn’deki Domino Park’a kadar… 

Biraz sıkıcı bir gerçek ama bu daireler bir süre hayatımızın bir parçası. 

Çünkü hepimiz biliyoruz ki, özellikle parklarda bir araya geldiğimizde mesafeyi korumakta zorlanıyoruz. Daha doğrusu salgını anında unutuyoruz!  

Bu sosyal mesafe çemberleriyle beraber sanırım şöyle bir yeni gerçekliğe de kendiliğinden alışacağız: Tek başınalığın yüceltilmiş haline! 

Brooklyn’deki parkın tepeden çekilmiş fotoğrafına bakın…Tek başına güneşlenenler çocuğuyla beraber vakit geçiren ya da arkadaşlarıyla sosyalleşenlerden daha rahat, daha yayılmış görünüyor. 

Çünkü o daireye en fazla üç kişi sığıyor. Dördüncü illa ki dışarıya taşıyor. Biz illa ki şartları zorlarız, tamam. Ama bu dairenin ideali de gerçekten tek kişilik. Onun için tasarlandığı, düşünüldüğü apaçık. 

Sosyal mesafeyi bir yana bırakın; bir noktadan sonra bu tek başınalık hoşumuza gitmeye başlayabilir mi? Nitekim bu sosyal mesafe çemberleri de karantina dönemiyle birlikte ruhumuza yapışan “izole” vaziyetin bir kamusal alan cilası değil de nedir?